In september is mijn dochter Suus begonnen aan haar studie Geneeskunde aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam. Al vanaf jongs af aan wilde zij dokter worden. Dit kwam voornamelijk doordat mijn vader huisarts was in het dorp waar ik opgroeide. Mijn vader had een huisartsenpraktijk aan huis. Jammer genoeg heeft niemand deze praktijk overgenomen. Maar de spreekkamer, wachtkamer en behandelruimte zijn nog steeds te vinden in het huis. Net zoals vele andere spullen en medicijnen die erop wijzen dat er een huisartsenpraktijk zat. Wanneer wij dan vroeger op bezoek waren bij mijn ouders was Suus altijd te vinden in de spreekkamer. Waar ze dan graag doktertje speelden met haar zusje die dan de patiënt was.
Selectie
Voordat mijn dochter geneeskunde mocht gaan studeren moest ze eerst door een lange strenge selectieprocedure heen komen. Ze moest zich al voor 15 januari aanmelden bij de opleiding. Vervolgens had ze een selectie dag in Rotterdam. Op deze dag kreeg ze een hoorcolleges over de anatomie van het lichaam en hadden ze een motivatie gesprek. Na het college kregen ze direct een toets over de stof die was behandeld in het college. Mijn dochter vertelde me dat haar selectie dag heel goed ging. Ze hoopte heel erg dat ze door de selectie dag heen was gekomen. Een paar weken na de selectie dag kreeg ze te horen dat ze door was naar de volgende ronde. Bij deze ronde moesten ze zich voorbereiden op een grote toets. Ze kreeg online studiemateriaal hiervoor, een aantal hoorcolleges en een pdf van 300 bladzijdes. Kortom veel leerwerk. Maar dokter worden was hetgeen wat mijn dochter altijd al wilde worden, dus ze ging er hard mee aan de slag. Dit terwijl ze ook bezig was met leren voor haar vakken op de middelbare school. Mijn dochter vertelde me na de toets dat het wederom goed was gegaan en ze veel wist. Eind maart kregen we het goede nieuws te horen, ze was toegelaten op de studie geneeskunde!
Reizen naar de studie
Wij wonen zelf in Utrecht, omdat mijn vrouw hier werkt. Suus reist daarom elke dag met de trein naar de studie. Gelukkig wonen wij dichtbij het station en is de universiteit makkelijk te bereiken. Vaak is ze al rond half acht de deur uit en is pas rond zes uur weer thuis. De tijd die ze in de trein zit gebruikt ze dan voor het maken van haar huiswerk of leren voor een tentamen. Alleen kon ze soms de terugweg niet meer werken, omdat haar batterij van haar macbook al leeg was. Toen kwamen we erachter dat haar batterij niet meer naar behoren werkte en hebben we haar macbook batterij vervangen. Nu kan de macbook gelukkig wel weer een hele dag volhouden op zijn batterij.
